Dagblad De Ware Tijd publiceerde op maandag 11 februari 2013 een sfeerartikel over de Bara Night van vrijdag 8 februari. Onderstaand kunt u het artikel lezen.
Gulle gevers bij Bara Night
door Donovan Mijnals
PARAMARIBO – Vooraan bij Tori Oso staat een klein leger fotografen te dringen om foto’s te maken. Een paar minuten eerder heeft ‘Bara Babe’ Usha Marhé, de eerste bara’s voor de Bara Night in de pan gedaan. Een glimp daarvan lijkt op vrijdag bij de fundraisingactiviteit goud waard voor de lichtkunstenaars. “Zelfs voor mijn boek zijn er niet zoveel foto’s gemaakt”, grapt Marhé, terwijl ze badend in flitsen van wit licht de hapjes waar het allemaal om draait in de olie dompelt.
Startsein
Ook de bara liefhebbers en anderen die gewoon uit zijn op een starter voor hun avond, beginnen langzaam binnen te druppelen. Het loopt zo vol vooraan bij de kroeg, dat het noodzakelijk blijkt om meer tafels aan te dragen. Het ‘officieel’ startsein voor de bevordering van culinair toerisme in Suriname, zoals Oswald Braumuller het event had gedoopt, blijkt dus aardig belangstelling geoogst te hebben.
Zachte hindoestaanse muziek completeert de ontspannen sfeer. Ogenschijnlijk geduldig laten de aanwezigen toe dat de aanlokkelijke geuren die uit de pannen rijzen hun neusholten vullen. Ze doen daarbij angstvallig hun best om over van alles en nog wat behalve bara te praten. En dat lukt aardig… Totdat een man het niet meer uithoudt, zich uit het raam laat hangen en boven het gebabbel uit roept: “Zijn de bara’s al klaar, ik wil bara!” Zijn uitroep van ‘hongerige’ wanhoop ontlokt zowel gelach als bijval van zijn ‘lotgenoten’ die zich tot dan ‘kranig’ hebben gehouden.
Inspiratie
Maar gelukkig wordt het wachten niet lang daarna rijkelijk beloond. De bestellingen worden door helpers van Marhé naar hun rechtmatige eigenaars gebracht. Toch lukt het niet om eenieder tevreden te stellen. “Er was veel meer behoefte dan ik had verwacht. Ik heb gemikt op 300 bara’s en ineens was het weg”, geeft Marhé later toe. Daardoor moeten sommigen met lede ogen toezien hoe de snacks aan hun voorbij gaan.
De ‘Bara Babe’ laat zich na de activiteit tevreden uit. Het publiek heeft zonder omhaal gegeven en dat heeft SRD 1200 op tafel gebracht. “Mijn nani, die in januari 88 is geworden, is de inspiratie van mijn bedrijf. Het is daarom logisch dat de opbrengst naar ouderen gaat.” Vandaag wordt het geld aan het sociaal fonds voor hulpbehoevende ouderen van Tori Oso overgedragen.-.